REHABILITACJA FUNKCJONALNA

* Kinezyterapia to leczenie ruchem. gimnastyka lecznicza lub ćwiczenia usprawniające.

Stosowanie metod kinezyterapii umożliwia uzyskanie maksymalnej poprawy utraconej funkcji.

Przeciwdziała wtórnym zmianom w układzie kostno-mięśniowym w postaci ograniczeń ruchu, zapobiega powikłaniom w układzie krążenia i oddychania, które mogą wynikać z długotrwałego unieruchomienia.

- Kinezyterapia najczęściej stosowana jest w schorzeniach i dysfunkcjach narządu ruchu, w zespołach bólowych kręgosłupa, po udarach mózgu, po zawale serca, w niektórych chorobach układu oddechowego, w chorobach reumatoidalnych, po zabiegach operacyjnych w jamie brzusznej, przed porodem. Kinezyterapia może być stosowana jako podstawowa i jedyna forma leczenia (np. w zachowawczym leczeniu wad postawy) lub jeżeli choroba wymaga leczenia operacyjnego, może być prowadzona zarówno w okresie przedoperacyjnym jak i po zabiegu. W większości, nawet drobnych urazów narządu ruchu, w których kinezyterapia nie jest podstawową formą leczenia, powinno się ją zastosować po zakończeniu leczenia podstawowego lub równolegle z nim. Kinezyterapię często łączy się z innymi formami leczenia w tym metodami fizjoterapii w celu zwiększenia efektu terapeutycznego.

W ramach zabiegów kinezyterapii oferujemy:
- ćwiczenia bierne,
- ćwiczenia czynno-bierne,
- ćwiczenia czynne,
- ćwiczenia izometryczne,
- ćwiczenia synergistyczne,
- ćwiczenia indywidualne
- metody kinezyterapeutyczne


ZASADY WYKONYWANIA ĆWICZEŃ LECZNICZYCH

1. Opanowanie świadomego kontrolowanego zmniejszania nadmiernego napięcia mięśniowego (rozluźnianie mięsni).
2. Ćwiczenia należy wykonywać w izolowanych pozycjach wyjściowych stwarzając warunki dla stabilizacji nie ćwiczonych stawów oraz zapewniających choremu poczucie wygody sprzyjające rozluźnieniu mięśni.
3. W czasie wykonywania ćwiczeń konieczna jest stabilizacja odcinka bliższego ćwiczonego stawu, której celem jest wyeliminowanie współruchów w sąsiednich stawach. Stabilizację uzyskuje się poprzez dobór odpowiedniej pozycji wyjściowej, chwyt lub założenie pasa stabilizującego.
4. Ruch powinien odbywać się płynnie wokół fizjologicznej osi stawu i we właściwej dla danego ruchu płaszczyźnie.
5. Wszystkie ruchy w stawach powinny być wykonywane w pełnym zakresie (jeżeli jest to możliwe).
6. Ćwiczenie prowadzi się w odpowiednim dla rodzaju ćwiczenia rytmie, uwzględniając fazę skurczu i rozkurczu mięśnia oraz przerwę przed następnym skurczem.
7. Nasilenie ćwiczeń i obciążenia powinny być tak dobrane by nie powodowały odczynów zapalnych w stawach oraz nie prowadziły do nadmiernego zmęczenia osłabionych grup mięśniowych
8. Pacjent może odczuwać niewielkie bóle pochodzenia mięśniowego lub związane z ruchem tylko w czasie trwania ćwiczeń lub do dwóch godzin po ćwiczeniach. Ćwiczenia nigdy nie powinny wywołać silnych bólów utrzymujących się przez wiele godzin lub dni.
9. Ćwiczenia muszą być tak zorganizowane aby zapewnić choremu pełne bezpieczeństwo

SYSTEMATYKA KINEZYTERAPII

Kinezyterapia o działaniu miejscowym
- obejmuje wszystkie działania lecznicze i środki pomocnicze, które dotyczą narządu w   
   którym umiejscowione jest  schorzenie
- zmierza do wytwarzania mechanizmów kompensacji miejscowej, szczególnie w sytuacjach 
   gdy nie ma możliwości osiągnięcia stanu poprzedzającego chorobę
- nie powinna angażować więcej niż 30% dynamicznych zespołów mięśniowych
- stałe wskaźniki fizjologiczne tj.: tętno, ciśnienie, rytm oddechowy nie powinny ulec zmianie 
- nie oddziaływuje na wydolność ogólnoustrojową
- może być stosowana nawet u pacjentów w stanach ciężkich
- jest silnie związana z: fizykoterapią, farmakologią, balneologią czy masażem


do kinezyterapii o działaniu miejscowym zaliczamy następujące rodzaje ćwiczeń:
1. ćwiczenia bierne
2. ćwiczenia czynno-bierne
3. ćwiczenia samowspomagane
4. ćwiczenia czynne w odciążeniu
5. ćwiczenia czynne wolne
6. ćwiczenia czynne z oporem
7. ćwiczenia prowadzone
8. inne formy ćwiczeń i oddziaływań:

a) ćwiczenia redresyjne
b) wyciągi redresyjne
c) ćwiczenia synergistyczne
d) ćwiczenia oddechowe
e) ćwiczenia relaksacyjne
f) ćwiczenia czynności samoobsługowych
g) ćwiczenia w odciążeniu z oporem
h) ćwiczenia sterowane
i) pionizacja i nauka chodu
j) ćwiczenia manualne 

Kinezyterapia o działaniu ogólnym

-opiera się na zdrowych, nie objętych procesem patologicznym częściach ciała
- jej zadaniem jest powrót co najmniej do stanu sprzed zachorowania, lub uzyskanie
  kompensacyjnych przyrostów wszystkich składowych sprawności ogólnej co decyduje o  
  wynikach kinezyterapii
- chodzi o poprawę siły mięśniowej i wytrzymałości dzięki wysiłkom o charakterze ogólnym
- zajęcia prowadzi się grupowo w zespołach jednolitych pod względem jednostki chorobowej,
  wydolności ogólnej, wieku i płci

Do kinezyterapii o działaniu ogólnym zaliczamy następujące rodzaje ćwiczeń:
1. ćwiczenia ogólnousprawniające / ogólnokondycyjne
2. ćwiczenia gimnstyki porannej
3. ćwiczenia w wodzie
4. sport inwalidów

Metody kinezyterapeutyczne
- dostosowanie dokładnie opracowanych schematów i postępowań oraz wzorców ruchowych do leczniczych potrzeb określonych jednostek chorobowych czy jednorodnych pod względem etiologii schorzeń
- u podstaw większości z tych metod leży poszukiwanie zależności między rozwojem struktur nerwowo-mięśniowych a ruchem
- ich zadaniem jest przeciwdziałać zmianom powstałym w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, narządu ruchu lub w obu tych układach jednocześnie